Dzisiaj byliśmy świadkami bardzo fajnego meczu charytatywnego pomiędzy uczniami naszej szkoły a nauczycielami. Mimo, że spotkanie było bardzo długie (trwało ponad trzy godziny, bo drużyny grały w systemie każdy z każdym) to jednak warto było oglądać w akcji m.in. naszych sorów od w-fu, matematyki czy nawet... księdza, który był najlepszym graczem całego spotkania (strzelił siedem bramek, z czego sześć zostało uznanych i został królem strzelców)! Naprawdę emocje były niesamowite, podsycane dodatkowo przez pomysłowe uwagi komentatora i spontaniczne reakcje widzów w szczególnie widowiskowych momentach gry. Było warto zapłacić dwa złote ;)

Na razie nie napiszę nic więcej, bo pomimo stosunkowo lekkiego tygodnia pod względem nauki, jestem wymęczony z powodu konieczności ciężkiej pracy umysłowej.